Persbericht: Dag van het Sociaal Wonen 2016 (21/11/2016)
Voor de zevende maal ging zaterdag de Dag van Sociaal Wonen (vroeger Dag Van de Sociale Huurder) door in de Zebrastraat. Dit evenement wordt georganiseerd door Gensh (GEnts Netwerk Sociale Huurders) met ondersteuning van Samenlevingsopbouw Gent. Meer dan 130 sociale huurders tekenden present.
Er was een talentenbeurs, waar bewoners hun kunsten konden tentoonspreiden, en een informatiemarkt. Aan deze laatste namen de Gentse sociale huisvestingsmaatschappijen, het sociaal verhuurkantoor Gent, de Oost-Vlaaamse Huurderbond, Vivas, REGent, dienst Wonen Stad Gent, Leerwerkplek, OCMW, GENSH en Mobiel Uitpunt deel.
Het thema van de bijeenkomst was het nieuwe Vlaamse kaderbesluit sociale huur. Schepen Tom Balthazar leidde de dag in. Daarbij onderstreepte hij het belang van sociale huisvesting en legde hij de nadruk op het aanpakken van leegstaande sociale woningen, waarvoor de stad 5 miljoen € uittrekt.
Het kaderbesluit werd toegelicht door Geert Inslegers (Vlaams Huurdersplatform) en Björn Mallants (VVH – Vereniging van Vlaamse Huisvestingsmaatschappijen). Voor nieuwe sociale huurders verandert er in de toekomst veel. Het huurcontract is niet meer van ‘onbepaalde duur’ ofte levenslang, maar tijdelijk (9 jaar, per 3 jaar verlengbaar) . Hierdoor verliezen huurders ‘woonzekerheid’, een vaak onderschatte kwaliteit. Waarom wordt een huurcontract in de toekomst opzegbaar ?
Meer verdienen betekent opzeg van je woning. We spreken hier van 125% van de inkomensgrens voor de toekenning van een sociale huurwoning. Zal dit mensen op de duur niet tegenhouden om hun situatie te verbeteren, uit vrees van verlies van de woning en de verplichting een woning op de private markt te huren (die veel duurder is), de zogezegde omgekeerde werkloosheidsval?
Een andere factor is de onderbezetting. De kinderen zijn het huis uit en je hebt kamers op overschot! Zittende huurders zullen hiervoor in de toekomst beboet kunnen worden, nieuwe huurders verplicht te verhuizen naar kleinere alternatieven.
Wegens renovatiewerken zijn er de laatste tijd veel gedwongen verhuizingen. Gentse sociale huurders willen garanties op een nieuwe sociale woning in dezelfde omgeving (en niet aan de andere kant van de stad, los van alle opgebouwde netwerken of schoolomgeving). Verder wordt ook ondersteuning gevraagd (praktisch of kostendekking) bij de te maken verhuiskosten, en wil men een voldoende aangepast aanbod voor de groep mensen die wil verhuizen (bv. liften en aangepaste woningen voor ouderen). Tenslotte vraagt men ook op welke manier mensen voorgestelde alternatieven kunnen weigeren? De Gentse huurders zijn ervan overtuigd dat een gegronde weigering je niet mag dwingen een volgende keer toch verplicht toe te happen. Ze willen een onderscheid tussen willekeurige weigeringen (maximaal 2 maal weigeren) en gegronde weigeringen.
Met betrekking tot de inkomensvoorwaarde merken Gentse sociale huurders op dat de nieuwe regeling heel wat administratie zal eisen, middelen die toch beter op een andere manier zouden kunnen ingezet worden. Bovendien zal die extra ‘controle’ alweer een negatief gevoel teweeg brengen bij zittende huurders. Zal het nieuwe systeem niet contraproductief zijn m.b.t. nieuwe gezinssituaties? Wie laat z’n lief (met inkomen) bij haar/hem wonen als er kans is op verlies van woning? Waarom zijn er geen uitzonderingen voor mensen met een beperking? Dreigen zij op die manier niet opnieuw slachtoffer te worden die op zoek moeten gaan op de private huurmarkt die voor hen nog meer ‘gesloten’ blijft?
Kortom, het GENSH kreeg vele gegronde bezwaren te horen vanuit sociale huurders. Bezwaren die verder voorgelegd worden aan de minister en ook meegenomen worden naar de Vlaamse Dag van sociale Huurders die volgende week gehouden wordt (VIVAS). Op die manier verwoordt GENSH wat leeft bij sociale huurders en is ze hun pleitbezorger.
Opmerkelijke uitsmijter … in dit dossier staan huurders en verhuurders op 1 lijn. Beiden zijn het erover eens dat de nieuwe regelgeving niets oplost, dat dit voornamelijk een schijndebat is dat voorbij gaat aan de essentie van het probleem: er zijn in Vlaanderen nog altijd veel te weinig sociale woningen. Als positief signaal kan dat tellen, hier moet kracht uit geput worden.
Rina Jacobs (GENSH) en Frank Vandepitte (Samenlevingsopbouw Gent)